geheimen
in
een
kast
heeft
niemand
echt
veel
last
.
Canal Marginal bezit alle rechten op de complete Jan Langeman-catalogus. Om deze investering te laten renderen wordt zijn werk geregeld gepubliceerd op de site.
woensdag 23 februari 2011
maandag 14 februari 2011
Parabel
Er was eens een jongetje, we zullen hem Gat noemen, die altijd andere kinderen pijn deed. Wanneer deze zich probeerden te verdedigen liep hij telkens naar de meester en riep: ‘ Meester! Meester! Pietje doet mij pijn!’. Ik zeg maar wat.
Op die wijze maakte hij honderden slachtoffers tot de eerder slome meester op zekere dag vroeg: ‘ Wie is er eigenlijk begonnen?’. Gat antwoordde: ‘ mijn vader’ en vertelde zijn tien jaar durende levensverhaal van de eerste kwak tot de laatste klap, met alles wat er tussen zat. De meester, na afloop oud en dement, vroeg om het nog eens te vertellen, maar daar had Gat geen zin in. Hij moest dringend een kindje gaan pijn doen, zeker nu hij tien jaar ouder was.
Hij zag een prachtexemplaar staan en liep op hem af. Onderweg werd hij echter gegrepen door de ijsbeer uit ‘Lost’ die via een geheime doorgang in een leeg vlootje margarine de weg naar Vlaanderen had gevonden en blij was dat hij eindelijk nog eens iets te doen had. Zoals Gat enigszins pijn met de dood tot gevolg te doen.
De jongen zou nooit meer op de meester roepen.
(ook al omdat die iets later op fatale wijze van een trapje viel, met dank aan de tot voorheen onbekende broer van de ijsbeer, doch dit doet eigenlijk weinig tot niets terzake).
Heeft u vragen over de inhoud van deze tekst of wil u praten over gelijkaardige gebeurtenissen uit de persoonlijke levenssfeer, dan is er helaas geen lijn beschikbaar waar onze medewerkers ter beschikking staan. Maar u bent altijd vrij om er zelf een op te richten.
Op die wijze maakte hij honderden slachtoffers tot de eerder slome meester op zekere dag vroeg: ‘ Wie is er eigenlijk begonnen?’. Gat antwoordde: ‘ mijn vader’ en vertelde zijn tien jaar durende levensverhaal van de eerste kwak tot de laatste klap, met alles wat er tussen zat. De meester, na afloop oud en dement, vroeg om het nog eens te vertellen, maar daar had Gat geen zin in. Hij moest dringend een kindje gaan pijn doen, zeker nu hij tien jaar ouder was.
Hij zag een prachtexemplaar staan en liep op hem af. Onderweg werd hij echter gegrepen door de ijsbeer uit ‘Lost’ die via een geheime doorgang in een leeg vlootje margarine de weg naar Vlaanderen had gevonden en blij was dat hij eindelijk nog eens iets te doen had. Zoals Gat enigszins pijn met de dood tot gevolg te doen.
De jongen zou nooit meer op de meester roepen.
(ook al omdat die iets later op fatale wijze van een trapje viel, met dank aan de tot voorheen onbekende broer van de ijsbeer, doch dit doet eigenlijk weinig tot niets terzake).
Heeft u vragen over de inhoud van deze tekst of wil u praten over gelijkaardige gebeurtenissen uit de persoonlijke levenssfeer, dan is er helaas geen lijn beschikbaar waar onze medewerkers ter beschikking staan. Maar u bent altijd vrij om er zelf een op te richten.
zaterdag 5 februari 2011
Fragment
Vladimir: Zou hij deze keer komen, denk je?
Estragon: Wat denk jij?
Vladimir: Ik denk niet, ik ben.
Een stilte van plus minus twee minuten dertig seconden. Ze staren peinzend voor zich uit. Dan wijst Estragon naar iets dat hem plots opvalt.
Estragon: Verhip! Een vuilnisbak!
Vladimir: Euh, die staat hier al een half uur.
Estragon: Correctie, je ziet hem al een half uur. In werkelijkheid staat hij hier al veel langer, hoewel hij niet bestond voor ons.
Vladimir: Dat is zo heel erg waar, Estragon. Heel erg waar en raak.
Estragon: Wat denk jij?
Vladimir: Ik denk niet, ik ben.
Een stilte van plus minus twee minuten dertig seconden. Ze staren peinzend voor zich uit. Dan wijst Estragon naar iets dat hem plots opvalt.
Estragon: Verhip! Een vuilnisbak!
Vladimir: Euh, die staat hier al een half uur.
Estragon: Correctie, je ziet hem al een half uur. In werkelijkheid staat hij hier al veel langer, hoewel hij niet bestond voor ons.
Vladimir: Dat is zo heel erg waar, Estragon. Heel erg waar en raak.
Estragon: Dank je. (geïrriteerd) Waar blijft die klootzak?
Vladimir: Amai nog niet. (zucht) Het leven is niet altijd makkelijk.
Estragon: Jaja, het leven.
Vladimir: ’t is Allemaal dat niet.
Pijnlijke stilte van plus minus dertig seconden.
Estragon: Anders moet je hem nog een berichtje sturen.
Wachten op Godot 2:
virtueel afwezig
De sequel
waar de wereld een eeuwigheid op wachtte
Canal Marginal publiceert geregeld fragmenten uit letterkundige werken van eigen kweek die om een of andere reden ongepubliceerd zijn.
Vladimir: Amai nog niet. (zucht) Het leven is niet altijd makkelijk.
Estragon: Jaja, het leven.
Vladimir: ’t is Allemaal dat niet.
Pijnlijke stilte van plus minus dertig seconden.
Estragon: Anders moet je hem nog een berichtje sturen.
Fragment uit:
Wachten op Godot 2:
virtueel afwezig
De sequel
waar de wereld een eeuwigheid op wachtte
Canal Marginal publiceert geregeld fragmenten uit letterkundige werken van eigen kweek die om een of andere reden ongepubliceerd zijn.
woensdag 2 februari 2011
Bond Zonder Hoop
Hoop doet leven.
Wat leeft kan sterven.
Wat leeft kan sterven.
'Bond zonder Hoop' is een vereniging zonder winstoogmerk die een volwaardig alternatief wil bieden voor een andere Bond die wij niet bij naam wensen te noemen.
Abonneren op:
Posts (Atom)