donderdag 29 januari 2009

Final thought

Het was een bewogen maand. Zaken bleven tot vervelens toe vallen en crashen tot één of andere malloot besloot om de routine te doorbreken. De malloot in kwestie, Kim De Gelder geheten, valt overigens perfect te vergelijken met Bert Anciaux: een loser die plompweg even goedkope als verwoestende meningen strooit, een beetje zoals nazi's die willekeurig keppeltjesdragers mollen of hardnekkige Carapilsdrinkers die bij wijze van afwisseling drie kilo ongevraagd reclameblaadsel in je brievenbus proppen. Je weet wel, van die schrale gasten in een wit busje zoals Dutroux of Sardonis.

Ja, een wereld zonder vergelijkingen zou zijn als een Fritzl zonder wenkbrauwen: kaal en karakterloos. Laten we de traditie dus vooral in stand houden. Peper en zout in overvloed, zelfs al verprutst het de pot.

Volgende week lassen we trouwens even een stop in. Dan zit uw literaire voorbeeld in Berlijn, waar hij inspiratie zal opdoen ten bate van de marginaliteit. U hoort nog van ons!

uw held,

Filip

zondag 25 januari 2009

Chemische spasmen

Een mash-up van 'Chemical Beats' van The Chemical Brothers en 'Spastik' van Plastikman, zonder boe, ba of slideshow.

vrijdag 16 januari 2009

Exclusief: databank Musterdmans!

Vorige week berichtten wij uitvoerig over het jaarverloop van Robert Musterdmans, het nieuwste en heetste fenomeen in het huidige BV-landschap. We hoopten toen een fragment uit zijn databank te publiceren, maar kregen problemen rond de intellectuele eigendomsrechten. Gelukkig konden we dankzij een batterij advocaten toch nog beslag leggen op het document, waaruit we de meest opzienbarende feiten openbaren.

Afwassen: 27
Boterhammen met kopvlees: 3
Cassoulet uit glazen bokaal: 85
Complimentjes geven: 3
Deelname aan belspelletjes: 366
Winst belspelletjes: 1 x bijna
Drankencentrale bezoeken: 102
Eenden voeren in het park: 54
Fichenbak aanvullen: 100251
Filosofische gesprekken: 0.5
Fitness: 0
Geitenboerderij bezoeken: 2
Kleine boodschap: 1354
Grote boodschap: 695 (circa 84 kilo)
Kranten gelezen: 25 (sport & wags)
Leffe Blond: 332
Leffe Bruin: 402
Marktbezoeken: 52
Oesofagale reflux: 24
Oorstokjes bevuild: 7
Oorstokjes gebroken met pijnlijke operatie tot gevolg: 0
Pintjes: 126
Rode kool met appeltjes: 12
Ructus: 1856
Telefoons gedaan: 1366
Telefoons ontvangen: 2
Worsten met bonen in tomatensaus: 32
Katten uit de boom gekeken: 4

Dataverwerking: Stefaan H.

donderdag 8 januari 2009

Robert Musterdmans: Het Rapport

We leven in mediagekke tijden, waarin heel wat mensen de nieuws- waarde van hun eigen privacy exploiteren. Een van hen is Robert Musterdmans (59), die via dit forum zijn handel en wandel wereldkundig wil maken. Gedurende 2008 hield hij al zijn activiteiten nauwgezet bij, waarna hij ze in een excellbestand goot. Tijd voor een interview!


CM: Vanwaar het idee om uzelf zo bloot te geven?

Musterdmans: Wel, het verhaal begint op kerstavond, 2007. Ik had net gegeten, toen ik mezelf een Leffe aftrok. Mijn toenmalige vrouw haalde haar neus op en zei dat ik beter wat minder zou zuipen. Ik garandeerde haar dat ik slechts vier Leffes per dag dronk, maar had geen officiële documenten om dit hard te maken. Daarom besloot ik een bestand aan te maken, waarin ik al mijn handelingen zwart op wit zou vastleggen. Helaas bleek ze enkel geïnteresseerd in de ranzige zaken, zoals de hoeveelheid drank, sigaretten en asschecks. Dit terwijl ze geen enkel belang hechtte aan het aantal existentiële vragen, multiculturele bespiegelingen en niesbuien, om maar enkele dingen te noemen.
Uiteindelijk kregen we ruzie, ook al omdat ik zo eerlijk en dom was geweest om te schrijven hoe vaak ik aan andere vrouwen of mannen dacht tijdens de seks, al dan niet terwijl ik het met een ander deed. Dat bleek uiteindelijk meer te zijn dan ik zelf in de mot had. Maar als je zo gedetailleerd aan een verslag werkt, durf je het grotere kader al eens uit het oog te verliezen.

CM: U heeft nog niet op onze vraag geantwoord. Waarom wil u dit delen met de wereld?

Musterdmans: Ten eerste omdat ik mezelf zie als een maatstaf voor de mensheid, waaraan men zich kan spiegelen. Het feit dat ik heel gewoontjes ben, maakt me net ongewoon, want zeg nu zelf: hoeveel mensen kunnen zeggen dat ze een gemiddelde representeren. Daarenboven wil ik mijn ex-vrouw informeren. De rechter heeft me verboden om nog langer verslagen naar haar te sturen en ik heb ook een straatverbod gekregen (het interview geschiedt telefonisch, gezien Musterdmans in Alaska woont; Nvdr.) Ik hoop dan ook dat zij de content op deze site zal lezen, al heeft ze deze nog maar een keer bezocht, in tegenstelling tot ikzelf (358 bezoeken van augustus tot nu; Nvdr.). Want voor alle duidelijkheid: ik hield ook haar handelingen bij, tot ze uiteraard vertrok (1 maal op 7 oktober; Nvdr.).

CM: Dat gaat toch vreselijk ver… Nooit gedacht om de dingen los te laten en het leven simpelweg te leven.

Musterdmans: Jazeker, dat doe ik zo'n drie keer per week en valt onder de categorie ‘ongedwongen handelingen’, wat toegegeven weinig plaats beslaat.

CM: En nu is het de bedoeling dat wij publiek maken dat u gemiddeld acht keer per dag de hond schopt, zestien keer aan uw eigen vingers ruikt en drie porties eigen snot opeet? Dat wil u echt?

Musterdmans: Ja, al zou ik liever hebben dat u het integrale excellbestand publiceert, want zo’n gemiddelde is al bij al niet accuraat genoeg. Daarenboven wil ik dat ook de positieve zaken gezien worden. Zo stond ik onlangs op het punt om geld te geven aan een bedelaar. Het is maar een van de vele zaken die mij tot de Robert Musterdmans maken, waar ik bijzonder fier op ben.

CM: We zullen zien wat we kunnen doen.

Foto: Stefaan H.