Flard

Ik zat in de zetel met mijn vriend Tapijt. We noemen hem zo omdat iedereen over hem heenloopt, tenzij je stilstaat om te kijken. Daarna kan je weer doorlopen, maar je kan ook ter plaatse blijven en je vergapen aan de honderden motiefjes en kleurtjes zonder enige betekenis. Ik aka Merediaan behoor tot de tweede categorie.

‘ En nu hoor ik dat ze de euro misschien willen afschaffen,’ breide Tapijt verder op een onderwerp dat ik ondertussen alweer vergeten was, ‘ Hallo kroket! Kan het nog verwarrender!? Dan moeten we alles weer omrekenen! Behalve mensen die sowieso nog in Belgische franken denken, die zullen het misschien wel gemakkelijker hebben, die komen terug in de tijd waarin ze zijn blijven steken. Ook verwarrend! Misschien nog verwarrender! Vooral voor bejaarden. Die mensen zijn zo oud, man!’

Bejaarden: het volgende, dankbare onderwerp. Hoe ze hun kopercenten meebrengen naar de kassa, winkelend tijdens het spitsuur, terwijl ze de hele dag hebben! En dan die keer dat Tapijt moest plaatsruimen voor een oud mannetje op de bus, terwijl zijn eigen armen en benen op twaalf plaatsen gebroken waren! Bij het volgen van het bevel was hij op de grond gevallen en op zijn buik naar de voorkant van de bus geschoven, waardoor hij een schedelbreuk opliep. Volgens hem was het door die breuk dat hij negatieve signalen doorkreeg, maar ik wist wel beter. Ik kende hem al jaren. Helaas.

‘ Ik weet nog hoe ze elke dag bij mijn ziekenbed stond,’ vervolgde hij, ‘ Kelly, mijn Smelly Kelly met de jolige belly… Wat zou die nog uitspoken, tegenwoordig?’

‘ Geen idee, Davey,’ zei ik voor de zeventiende keer die dag, ‘ Geen idee.’

Eenzame stuiker

Bier in mijn brein,
café in mijn mond,
saf in mijn pollen,
mijn lijf op de grond.

De eenzame stuiker
ligt op het parket,
gebrek aan zoet en suiker,
bang voor 't lege bed.

Drijvend in zijn stoffen,
gaten stervend in de vloer,
woeste krijger op twee sloffen,
gesterkt door Mars en hondenvoer.

Ik ben een hoopje mens,
in de afvalbak der dromen,
met slechts één reële wens:
dat de vuilkar snel zal komen.

Canal Marginal bezit alle rechten op de complete Jan Langeman-catalogus. Om deze investering te laten renderen wordt zijn werk geregeld gepubliceerd op de site.

Wie wil Patrick poppen?

Dat jonge mensen borrelen van de creativiteit is algemeen geweten. Dat ze die creativiteit niet altijd op een gezonde manier kwijt kunnen ook. Maar soms loopt het de spuigaten uit. Zo werd de Zeelse burgervader, Patrick Poppe, onlangs getroffen door een nieuwe zinsnede onder het befaamde Zeelse brugje. Sindsdien is hij op zoek naar de dader, al beschouwt hij het zelf eerder als een slachtoffer. We trokken naar het gemeentehuis voor tekst en uitleg.

Patrick Poppe: Zoals elke zondag ging ik wandelen met mijn snor, want het beestje heeft af en toe behoefte aan zuurstof en stroomlijnende lucht. Doorgaans trek ik daarvoor de velden in, maar ik dacht: ‘ misschien moet ik eens wat grauw beton proberen, want op kantoor zit ik al een hele week tussen de planten.’ (hij en zijn snor lachen uitbundig) Ik besloot gelijk een kijkje onder het brugje te nemen, want het is een goede staalkaart van wat er in Zele leeft. Lokale bendes laten er hun signatuur achter en verloren zielen een streepje poëzie. De frase ‘Cindy is een mislukte abortuskop’ heb ik bijvoorbeeld altijd al een ondergewaardeerde klassieker binnen de neo-expressionistische dada-poëzie gevonden. Maar wat ik die dag aantrof oversteeg elke sensatie die ik ooit onder het brugje had beleefd.

CM: Vertel…

Patrick Poppe: Een verdwaalde ziel had blijkbaar een persoonlijke boodschap voor mij achtergelaten, alsof hij voorvoelde dat ik hem spoedig lezen zou: ‘Ik wil Patrick Poppen.’ Die bedrieglijke eenvoud van die woorden, die stomende alliteratie… Het ging recht naar mijn hart. Het duurde dan ook even voor ik notie kreeg van de onafheid. Had de auteur mijn naam verkeerd geschreven en wou hij mij gewoon? Het zou me eerlijk gezegd niet verbazen, want – en dat geldt niet in het minst voor mij – macht erotiseert. Of was het eerder pornografisch en werd er bedoeld dat mijn mij, nu ja, wil poepen. Daar is anderzijds ook een Hollandse interpretatie mogelijk, maar dat zou betekenen dat de persoon in kwestie mij een drol vindt en dat vind ik eerlijk gezegd een onappetijtelijke gedachte.

Maar er is nog een derde mogelijkheid…. Misschien was het de aanzet van een langere zin, maar heeft de auteur zijn schrijven onderbroken. Omdat onze immer parate ordediensten opdoken, bijvoorbeeld! Er kan bijvoorbeeld staan: ik wil Patrick Poppen zijn hulp of… Ik wil Patrick Poppen voor eeuwig als burgemeester! Of ik wil Patrick Poppen zijn mening over de lottocijfers van volgende week! Of ik wil Patrick Poppen zijn autobiografie schrijven! U ziet, de mogelijkheden zijn oneindig! Nachtenlang heb ik er mijn hoofd over gebroken!

CM: Wat lijkt u het meest waarschijnlijk?

Patrick Poppe: De erotische piste. Iemand die mij simpelweg wil of wil poepen, maar niet op zijn Hollands, wel te verstaan. Ergens heb ik die afbakening nodig om verdere interpretatiewanen in de kiem te smoren, want anders kan ik bezig blijven…

CM: U bent duidelijk bezorgd?

Patrick Poppe: Zeer zeker. Dit is duidelijk een schreeuw om aandacht, mijn aandacht. Als burgervader ben ik herder over een grote kudde. Dat betekent dat ik soms hoeder ben over de massa en ik globaal moet denken, maar als ik zie dat er één schaap verdwaalt moet ik dat individueel opvissen! Dat is mijn plicht! Daarom wil ik de auteur in kwestie oproepen om zich kenbaar te maken. Van mijn kant zijn er alvast geen barrières. Ik heb alle respect voor menselijke emoties met betrekking tot mezelf en ben bereid om naar haar verhaal te luisteren. Ik zeg haar, want uit de gevoeligheid van de boodschap en de elegantie van de signatuur durf ik af te leiden dat het een vrouw is. Ik ben alleszins bereid om een afspraak te maken en een en ander uit te klaren bij een theetje, een dineetje of een activiteit naar keuze. Bowlen vind ik bijvoorbeeld heel plezant, omdat ik een heel lange arm heb. (Snor en drager lachen zich te pletter) Ja, gevoel voor humor heb ik ook. En ik kan koken, zij het ook soms van woede. Haha. Jaja, ik ben toch een kastaar, al zeg ik het zelf. Dat mijn persoonlijkheid inspireert kan ik dan ook best begrijpen, maar het moet wel een beetje gezond blijven, natuurlijk. Bij deze: bel of mail me gerust. Ik sta open voor alles.

Foto: Stefaan H.

Bond zonder hoop

De pen is machtiger dan het zwaard,
maar niks verslaat een atoombom.

'Bond zonder Hoop' is een vereniging zonder winstoogmerk die een volwaardig alternatief wil bieden voor een andere Bond die wij niet bij naam wensen te noemen.