dinsdag 28 september 2010
Rommel
zondag 19 september 2010
Flard
‘ Wat wilt ge doen vanavond?’
‘ Geen idee. Gij?’
‘ Ik weet het niet.’
‘ Anders zien we het straks wel.’
‘ Ok. Om hoe laat spreken we af?’
‘ Dat is mij gelijk.’
‘ Mij ook.’
‘ Negen uur?’
‘ Pak anders kwart na.’
‘ Waar?’
‘ Maakt me niet uit.’
‘ Bij mij?’
‘ Pak anders misschien toch bij mij. Ik woon dichter.’
‘ Dichter bij uzelf?’
‘ Dichter bij De Sjansaar.’
‘ Ah, gaan we naar daar?’
‘ Ik denk het wel, he. Tenzij ge een ander idee hebt.’
‘ Neenee, De Sjansaar is perfect. Komt Navel?’
‘ Dat weet ik niet. Die zei dat hij wat aan zelfreflectie ging doen, vanavond.’
‘ ’t Is ook altijd hetzelfde met die loser.’
‘ Ik weet het. Hij weet niet wat hij gaat missen.’
' Amai nog niet.'zondag 12 september 2010
Jouw verdriet
Met mij gaat het goed
en ook wel grandioso.
Het doet me niks wat je doet,
want ik weet hoe je wroet.
Huil geen tranen om mijn verdriet,
ik huil er enkel om dat van jou,
terwijl je wegkwijnt in je hoekje
beschilderd in het blauw
van je tranen vol rouw.
Ik hoop echt dat het gaat,
want een vent zoals ik
vind je niet elke dag.
Ook al heb ik je vaak verstikt
met mijn geweldig grote strik.
Serieus, ik ben echt bezorgd!
En sorry omdat ik zo laat nog bel,
maar ik schoot plots wakker
uit een visioen van je hel:
je graaide naar een touw
in mijn smeltend caramel,
zoals dit vers als het verdriet
dat je hele zijn bedruipt,
terwijl je door de nauwe gangen
onder het krakende leven kruipt.
Wetend dat de deur ooit sluit.
Maak je dus geen zorgen om mij,
je hebt er zelf al genoeg.
Met mij gaat het prima.
Of is het dat niet wat je vroeg.
‘ Ha, je hebt nog een drukke dag voor de boeg.’
Ok, dan ga ik je eens laten,
Ik wil ’n beetje lucht,
je moet me durven lossen,
al wil ik ook niet dat je vlucht….
Ja, ik begrijp wel dat je zucht.
Maar ik moet er nu écht vandoor.
Ik geef je nog een snelle zoen.
En doe de groeten aan Gregoor.
maandag 6 september 2010
Skateschandaal te Zele
Sinds kort is er een nieuw skatepark in Zele dat werd ontworpen en gebouwd voor en door Zeelse jongeren. Het gemeentebestuur gaf het project een financiële injectie waardoor het kon uitgroeien tot een grote en stijlvolle constructie. Ondanks het enthousiasme is er een tegenstander opgestaan die gewaagt van ‘discriminatie van andere sporttakken’ en ‘verspilling ten bate van een marginale minderheid binnen een marginale minderheid, jeugd geheten’. Zijn naam is Prosper Verbaet (75), grondlegger en voortrekker van een nieuwe – als alles volgens plan loopt binnenkort ook olympische en paralympische - discipline: ver wijzen.
Prosper: (steekt meteen van wal) Het is een schande! Die mannen drukken op elke deurbel die ze tegenkomen en proberen iedereen hun wafels aan te smeren, terwijl die dingen natuurlijk vol deurbelbacteriën hangen. En altijd wafels, he! Nooit een busseltje zoethout of babbeluten, altijd van dat gesuikerd karton dat ze proberen slijten met hun koorknaapsmoeltjes! Ik ben geen pastoor, laat staan een bisschop of de paus, dat ze met hun kinderarbeid naar Vaticaanstad trekken!
CM: Euh, we gingen het eigenlijk over uw protest tegen het skatepark hebben.
Prosper: (bladert in zijn agenda) Ha, ge zijt van ’Canal Marginal’? Ik dacht dat ge die van ‘De Standaard’ waart. Alleszins, dat skatepark is een schande! Wij, ver wijzers, blijven in de kou staan, terwijl het gemeentebestuur geld versmost aan een bende crapuul.
CM: Kan u voor de leken uitleggen wat ver wijzen precies inhoudt?
Prosper: Met graagte. Bij ver wijzen is het kort samengevat de bedoeling om zover mogelijk te wijzen. De deelnemers strekken hun arm en richten hun vinger naar verschillende ‘targets’ in een lange vlakte. Deze targets kunnen van alles zijn, zolang ze maar aanwijsbaar zijn. In het veld lopen ook diverse lijnrechters die aanduiden hoever de persoon in kwestie gewezen heeft.
CM: En dat kost geld?
Prosper: Handenvol! Eerst en vooral moet er een open vlakte voorzien worden, zodat de kandidaten zo ver kunnen wijzen als menselijk mogelijk is. Dit kan een bestaande open vlakte zijn, maar we kunnen ook een paar wijken plat smijten, want daar woont meestal toch maar plebs en menselijk afval. Daarnaast moeten er nog ‘targets’ gekocht worden. (sarcastisch) Gezien de gemeente toch geld te veel heeft, mogen die al eens afgewerkt worden met diamantjes of andere blink.
En dan zijn er nog de lijnrechters, natuurlijk. Dat kunnen nieuwe krachten zijn of stadswachten die geheroriënteerd worden naar een functie die daadwerkelijk functioneel is.
CM: Heeft u veel medestaanders?
Prosper: Nog niet, maar dat is net het punt. Als het ver wijzen de nodige groeikansen krijgt in Zele, kunnen we uitgroeien tot pionier en Internationaal Mekka Der Ver Wijzen. Dat is wat anders dan ‘Roparungemeente’, he! Al wil ik daar niet neerbuigend over doen, het kan zelfs hand in hand gaan, dan kunnen de renners over de open vlakte lopen en fungeren als ‘moving targets’. Het is maar een van de talrijke variaties die ik wil bedenken. Zo dacht ik ook aan ver wijzen voor blinden, doorverwijzen en uitwijzen waarbij sociale minderheden in het veld worden gezet en zich bij elke aanwijsbeurt moeten verplaatsen tot ze eindelijk uit het zicht zijn verdwenen.
CM: Enig idee hoe u druk gaat uitoefenen op de instanties?
Prosper: Dit artikel zal al heel wat indruk maken en voorts plan ik nog een actie waarbij ik vierentwintig uur achter de burgemeester ga lopen om naar hem te wijzen. Ik ben ondertussen ook een petitie gestart, maar ik kan die pas verspreiden nadat ik het proces met het kopiecenter heb gewonnen. Momenteel liggen de documenten bij het gerecht als bewijsmateriaal. Bij deze wil ik trouwens ook nog een paar woorden richten tot mijn buurman: knip uw haag of ik zal u eens knippen. Boer!
CM: Daar hebt u hem weer flink op gewezen! Mooi zo!
Foto: Stefaan H.
woensdag 1 september 2010
Bond Zonder Hoop
dus ik denk dat ik ben.