Sinds kort is er een nieuw skatepark in Zele dat werd ontworpen en gebouwd voor en door Zeelse jongeren. Het gemeentebestuur gaf het project een financiële injectie waardoor het kon uitgroeien tot een grote en stijlvolle constructie. Ondanks het enthousiasme is er een tegenstander opgestaan die gewaagt van ‘discriminatie van andere sporttakken’ en ‘verspilling ten bate van een marginale minderheid binnen een marginale minderheid, jeugd geheten’. Zijn naam is Prosper Verbaet (75), grondlegger en voortrekker van een nieuwe – als alles volgens plan loopt binnenkort ook olympische en paralympische - discipline: ver wijzen.
Prosper: (steekt meteen van wal) Het is een schande! Die mannen drukken op elke deurbel die ze tegenkomen en proberen iedereen hun wafels aan te smeren, terwijl die dingen natuurlijk vol deurbelbacteriën hangen. En altijd wafels, he! Nooit een busseltje zoethout of babbeluten, altijd van dat gesuikerd karton dat ze proberen slijten met hun koorknaapsmoeltjes! Ik ben geen pastoor, laat staan een bisschop of de paus, dat ze met hun kinderarbeid naar Vaticaanstad trekken!
CM: Euh, we gingen het eigenlijk over uw protest tegen het skatepark hebben.
Prosper: (bladert in zijn agenda) Ha, ge zijt van ’Canal Marginal’? Ik dacht dat ge die van ‘De Standaard’ waart. Alleszins, dat skatepark is een schande! Wij, ver wijzers, blijven in de kou staan, terwijl het gemeentebestuur geld versmost aan een bende crapuul.
CM: Kan u voor de leken uitleggen wat ver wijzen precies inhoudt?
Prosper: Met graagte. Bij ver wijzen is het kort samengevat de bedoeling om zover mogelijk te wijzen. De deelnemers strekken hun arm en richten hun vinger naar verschillende ‘targets’ in een lange vlakte. Deze targets kunnen van alles zijn, zolang ze maar aanwijsbaar zijn. In het veld lopen ook diverse lijnrechters die aanduiden hoever de persoon in kwestie gewezen heeft.
CM: En dat kost geld?
Prosper: Handenvol! Eerst en vooral moet er een open vlakte voorzien worden, zodat de kandidaten zo ver kunnen wijzen als menselijk mogelijk is. Dit kan een bestaande open vlakte zijn, maar we kunnen ook een paar wijken plat smijten, want daar woont meestal toch maar plebs en menselijk afval. Daarnaast moeten er nog ‘targets’ gekocht worden. (sarcastisch) Gezien de gemeente toch geld te veel heeft, mogen die al eens afgewerkt worden met diamantjes of andere blink.
En dan zijn er nog de lijnrechters, natuurlijk. Dat kunnen nieuwe krachten zijn of stadswachten die geheroriënteerd worden naar een functie die daadwerkelijk functioneel is.
CM: Heeft u veel medestaanders?
Prosper: Nog niet, maar dat is net het punt. Als het ver wijzen de nodige groeikansen krijgt in Zele, kunnen we uitgroeien tot pionier en Internationaal Mekka Der Ver Wijzen. Dat is wat anders dan ‘Roparungemeente’, he! Al wil ik daar niet neerbuigend over doen, het kan zelfs hand in hand gaan, dan kunnen de renners over de open vlakte lopen en fungeren als ‘moving targets’. Het is maar een van de talrijke variaties die ik wil bedenken. Zo dacht ik ook aan ver wijzen voor blinden, doorverwijzen en uitwijzen waarbij sociale minderheden in het veld worden gezet en zich bij elke aanwijsbeurt moeten verplaatsen tot ze eindelijk uit het zicht zijn verdwenen.
CM: Enig idee hoe u druk gaat uitoefenen op de instanties?
Prosper: Dit artikel zal al heel wat indruk maken en voorts plan ik nog een actie waarbij ik vierentwintig uur achter de burgemeester ga lopen om naar hem te wijzen. Ik ben ondertussen ook een petitie gestart, maar ik kan die pas verspreiden nadat ik het proces met het kopiecenter heb gewonnen. Momenteel liggen de documenten bij het gerecht als bewijsmateriaal. Bij deze wil ik trouwens ook nog een paar woorden richten tot mijn buurman: knip uw haag of ik zal u eens knippen. Boer!
CM: Daar hebt u hem weer flink op gewezen! Mooi zo!
Foto: Stefaan H.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten