Parabel

Er was eens een jongetje, we zullen hem Gat noemen, die altijd andere kinderen pijn deed. Wanneer deze zich probeerden te verdedigen liep hij telkens naar de meester en riep: ‘ Meester! Meester! Pietje doet mij pijn!’. Ik zeg maar wat.

Op die wijze maakte hij honderden slachtoffers tot de eerder slome meester op zekere dag vroeg: ‘ Wie is er eigenlijk begonnen?’. Gat antwoordde: ‘ mijn vader’ en vertelde zijn tien jaar durende levensverhaal van de eerste kwak tot de laatste klap, met alles wat er tussen zat. De meester, na afloop oud en dement, vroeg om het nog eens te vertellen, maar daar had Gat geen zin in. Hij moest dringend een kindje gaan pijn doen, zeker nu hij tien jaar ouder was.

Hij zag een prachtexemplaar staan en liep op hem af. Onderweg werd hij echter gegrepen door de ijsbeer uit ‘Lost’ die via een geheime doorgang in een leeg vlootje margarine de weg naar Vlaanderen had gevonden en blij was dat hij eindelijk nog eens iets te doen had. Zoals Gat enigszins pijn met de dood tot gevolg te doen.

De jongen zou nooit meer op de meester roepen.
(ook al omdat die iets later op fatale wijze van een trapje viel, met dank aan de tot voorheen onbekende broer van de ijsbeer, doch dit doet eigenlijk weinig tot niets terzake).


Heeft u vragen over de inhoud van deze tekst of wil u praten over gelijkaardige gebeurtenissen uit de persoonlijke levenssfeer, dan is er helaas geen lijn beschikbaar waar onze medewerkers ter beschikking staan. Maar u bent altijd vrij om er zelf een op te richten.