Het recente rookverbod heeft heel wat kwaad bloed gezet. Betuttelend, een streep door de rekening van de bewust passieve roker, een kaakslag voor de fondsenwerving voor kankeronderzoek, een inbreuk op de vrijheid van zelfdestructie... De negatieve reacties zijn legio. Volgens anderen kan men dan weer niet genoeg verbieden. Een van hen is Peter Van Extergem (40), uitbater van café ‘De Goede Zaak’ dat thematisch inspeelt op de nieuwe maatschappelijke tendens. We treffen hem achter de plaats waar normaal gezien zijn toog zou staan.
'De goede zaak' is terug een oord van verderf geworden
CM: Een café zonder toog en ook wel stoelen en tafels (om maar een paar dingen te noemen), dat lijkt al even vreemd als een café zonder bier.
Van Extergem: Ach, vreemd is het nieuwe normaal en omgekeerd! Met de toogloosheid wil ik mijn steun aan de houtindustrie ontzeggen, want dat gat in de ozonlaag is ondertussen een heuse reet geworden. Zo zou ik het althans noemen mocht het niet zo vulgair zijn. Los daarvan wil ik potentiële obesitas bij houtwormen voorkomen. Niet dat het echt een probleem is, maar voorkomen is beter dan genezen, tenzij je moet voorkomen bij het gerecht wegens snoepjes uitdelen aan schoolpoorten, natuurlijk. Haha. Ik zeg maar wat, we mogen toch eens lachen, nietwaar?
CM: Ja. Er is ook geen tap?
Van Extergem: Dat heeft u goed opgemerkt. Ik schenk geen enkele vloeistof die door de mens werd gemanipuleerd en ook water is uit den boze, gezien het hangende tekort waardoor binnen dit en enige tijd alle leven op aarde zal omkomen door verdorsting. Maar vreugde, dat schenk ik des te meer!
CM: Er is wel opmerkelijk weinig volk om die vreugde te ontvangen.
Van Extergem: Ook dat is een bewuste keuze. Waar mensen zijn, daar zijn problemen. Dat is mijn motto. Aanvankelijk hield ik het café open voor mijn ‘Vrienden van Vertrouwen’, maar ondertussen hebben ze alle twee de eed verbroken. De ene verbrak de omgangsregels bij het knuffelen der bomen en de andere heeft zijn vrouw overgoten met naft en in brand gestoken, wat om verschillende redenen uit den boze is. Nu ja, dan maar zonder vrienden. Er is maar een iemand die je kan vertrouwen en dat ben jezelf, tenzij men natuurlijk wordt blootgesteld aan bepaalde prikkels waartegen men zich absoluut niet kan verzetten, maar dat is uiteraard een ander verhaal.
CM: Hoe staat u eigenlijk tegenover het gebruik van een vogelpik?
Van Extergem: Zoals u kan zien heb ik geen muur, wegens te veel stenen en te veel verticaliteit wat volgens mij aanzet tot horizontaal gedrag, dus luiheid met bijkomende fysieke gevolgen zoals spataders en doorligwonden. Los daarvan doet zo’n gooiprikker zoals ik het noem, want vogelpik vind ik een te seksueel geladen woord, me een beetje aan Indianen denken, wat uiteraard nogal gevoelig ligt. En zo’n ding is natuurlijk ook heel gevaarlijk. Ooit al gehoord van de gooiprikduim? Nee? Dat heeft u te danken aan mensen zoals mij.
CM: En wat met muziek en dansen?
Van Extergem: Qua geluidsoverlast is dat niet meteen een probleem, omdat er geen directe omwonenden zijn en ik alle koeien heb verjaagd wegens de grote methaanuitstoot. Maar ik ben sowieso tegen elke vorm van muziek. Populaire muziek vind ik te plat en ernstige muziek te elitair, om nog te zwijgen over kruisbestuivingen zoals Helmut Lotti goes Classic of Andrea Bocelli die ik overigens wel respecteer omwille van zijn blindheid en Italiaanse afkomst. Nee, muziek is nergens goed voor. Het is slecht voor het gehoor, belemmert constructieve gesprekken en stimuleert promiscuïteit en spastisch gedrag dat voor dansen moet doorgaan.
CM: Spastisch? Is dat niet een beetje een politiek incorrecte term?
Van Extergem: Akkoord. ‘Motorisch origineel’, als u wil. Maar goed, ik denk dat we eens moeten afronden, want het begint donker te worden. Hartelijk bedankt voor het interview.
CM: Insgelijks!
Vlak voor het ter perse gaan ontvingen we het bericht dat Peter Van Extergem werd neergeschoten door de wettelijke eigenaar van de lap grond en dus ook het bijhorende café. Zo ziet u maar: hoezeer men ook probeert, een mens kan nooit goed doen.
Foto: Stefaan H.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten