De wilde manen van
Midlifecrisisman waaiden woest in de wind, terwijl hij met één hand het stuur
van zijn nieuwe moto bedwong en met de ander zijn toupet op zijn plaats hield. Een helm had hij niet nodig, adrenaline hield
hem scherp. Hij wist niet waar hij heen
ging, laat staan waarom, maar dat het zo snel mogelijk moest gebeuren, stond
als een paal boven water. Dit was het
soort fallische beeldspraak waar hij een patent op meende te hebben, als hij
zich interessant maakte bij een of ander barmeisje dat vakkundig bleef
glimlachen en bijschenken, zoals vijf minuten geleden.
Zeven gin tonics had
hij achterovergeslagen, naar verluid hét drankje van het moment. Hierdoor was zijn visie enigszins vertroebeld
en ook Skrillex – beukend in zijn genaamde headspeakerheadphone
- walste elk auditief oriënteringspunt plat.
Sonny John Moore, geboren in 1988, had Midlifecrisisman geleerd uit
enigszins opzoekingswerk. Dat was nog
eens wat anders dan die slappe kak van Coldplay of Kings of Leon, waar zijn
vrienden mee uitpakten, omdat ze niet snapten dat afgeven op U2 nog meer
achterhaald was dan er naar luisteren. Dat
dubstep ondertussen zichzelf had vernield was hem echter ontgaan.
Maar elk zijn eigen
waarheid. Dit was de shit, hij was de
shit. Onverwoestbaar. Living on the edge. Alleen jammer dat de brandende pijn van zijn
ontstoken tattoo hem bij de les hield, maar no pain, no game en a rebel without
a cause is like a world without a paus en zo bleef hij maar nonsens tegen
zichzelf prevelen, stilaan banger wordend over het eindpunt van zoveel doelloosheid.
Die kwam er in de vorm
van een sms.
‘ Marc, laat iets
weten als je thuis bent? Ik moet
overwerken, blijf slapen op bureau.’
Zijn toupet waaide de
nacht in, terwijl hij trillend naar het schermpje staarde. Sinds zijn wederhelft haar carrière als huisvrouw
had opgegeven om bij de Geheime Dienst te gaan was alles veranderd. En hoezeer het zijn instincten ook
aanscherpte, de verdwazing die hem op een helder moment als dit kon treffen,
was zo verpletterend dat hij zonder verpinken in de flikkerende lichten van een
time warp zonder terugkeer gleed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten