Piet is blijven hangen
in een groot memorisch gat.
De jeugd die hij wil vangen
heeft hij eigenlijk nooit gehad.
Hangen met de kliek,
elke dag een feest,
al die zotte dingen
waar hij nooit is bij geweest.
Door broederschap gebeten,
deel van een verbond
dat al was vergeten
nog voor het echt bestond.
Foute dingen op het plein,
Het Spel dat werd gespeeld,
dat heerlijk pure zijn,
zo oprecht en ingebeeld.
Piet kan het niet dragen,
al dat vroeger in de dit heden.
Toen had hij nog een toekomst,
nu een soort verleden.
Canal Marginal bezit alle rechten op de complete Jan Langeman-catalogus. Om deze investering te laten renderen wordt zijn werk geregeld gepubliceerd op de site.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten