Ik zit niet comfortabel,
rare man op
de trein.
Wil hij me
belagen
of gewoon vriendelijk
zijn?
Ik glimlach
eens bedeesd,
de muziek
strak op mijn kop.
Als ik hem
negeer
houdt hij
straks misschien wel op.
Maar hij
blijft kijken…
Vadsig zijn,
verder doen.
Ik heb elke
boom geteld
en ook wel
elke schoen.
Waar zou hij
aan denken?
Samen zweten
in de sauna?
Droomt hij
van m’n flora?
Of eerder
van mijn fauna?
Een ritje
naar het bos,
verlaten
barakken,
waar hij na
het voorspel
op me in
begint te hakken.
De trein vertraagt,
tijd om af
te stappen.
Als hij me
gaat volgen
geef ik hem een paar lappen.
Maar hij
blijft zitten
en zegt: ‘ Een fijne dag.
Dat kan u precies
wel gebruiken,
dus als ik
even mag.’
Canal Marginal bezit alle rechten op de complete Jan Langeman-catalogus. Om deze investering te laten renderen wordt zijn werk geregeld gepubliceerd op de site.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten