Sportief rijgedrag, bandeloze bloemschikking, willekeurige kranten- bedeling en zitting op een bank. Het zijn maar enkele van de harde feiten waarmee lokale hangjongeren onze straten onveilig maken. Tijd om in te grijpen, vond het Zeelse gemeentebestuur, waarop ze een mobiele bewakingscamera installeerden die ze uiterst subtiel boven een witte kiosk monteerden. Het onveiligheidgevoel is sindsdien met 0,1 procent gedaald, al is dit volgens boze tongen te wijten aan de fatale explosie van een Zeelse bejaardenbus op weg naar een prothesebeurs. Er is ook kritiek vanuit groene hoek die beweert dat de camera het natuurlijke evenwicht in Park Peeters verstoort.
Grootste tegenstander is ‘EendDracht Zele’, dat de belangen van kwakende tweevoeters behartigt en nu op de barricades springt voor de parkbewoners. Aan het woord is voorzitter Tony Toupet (34) die de pijnpunten genadeloos blootlegt.
CM: Mijnheer Toupet, u beweert dat de eenden hinder ondervinden van de camera. Hoe is uw organisatie tot die vaststelling gekomen?
Toupet: Nadat we een succesvolle doorbraak hadden bereikt in onze strijd tegen seksueel misbruik van badeendjes, waren we op zoek naar een nieuw en zinvol doel. Tijdens een van onze vergaderingen, opperde een lid dat de nieuwe politiecamera in Park Peeters voor overlast zorgde. Gedurende drie maanden hebben we de parkbewoners geobserveerd, waaruit we concludeerden dat ze zich wel degelijk bekeken voelden. Een normale eend, die zich behaaglijk voelt, heeft geen scrupules. Maar na een week stelden we reeds de invloed vast op het paargedrag van bepaalde eenden. Sommigen deden niks of verschansten zich, terwijl anderen het net voor de camera gingen doen. Ondertussen zijn we ook begonnen met tests van de kwaliteit, massadichtheid en zuurgraad van hun sappen, al moet ik toegeven dat we nog wat nader onderzoek gaan doen, alvorens een conclusie te trekken.
CM: Vindt u dat het belang van de eenden opweegt tegen de veiligheid van de burger?
Toupet: Uiteraard! De schending van de eendelijke privacy is een feit, terwijl het onveiligheidgevoel louter subjectief is. Ik kan me namelijk niet van de indruk ontdoen dat de meeste hangjongeren vooral bedreven zijn in het doen alsof ze iets gaan doen. Ik heb zelfs al gezien dat sommigen demonstratief postvatten op een bankje voor de camera, enkel en alleen om de agenten aan het werk te houden. Onlangs was er zelfs een jongere die vlak voor de camera een hit van Tarkan ten beste gaf, al bleek het achteraf een misverstand en dacht hij dat Hadise elk moment uit de kiosk zou verschijnen om hem naar ‘X-Factor’ te sturen. Helaas verscheen er een agent uit het deurtje, want voor zij die het niet weten: 24 op 24 zit er een dienstdoener in de doos. Dat maakt het voor de eenden alleen maar beschamender. Er zijn er zelfs die niet meer durven wildplassen, wat mogelijk ook komt door de heersende vaagheid rond de juridische gevolgen hiervan. Want dat is ook wel een belangrijk pijnpunt, dat overtreders (al dan niet eendachtig) niet weten wat de gevolgen zijn van eventuele registratie.
Zelf hebben we ook wel eens een flesje gekraakt om de lange nachten door te komen, maar of dat nu valt onder de wet van ‘openbare dronkenschap’ is niet helemaal duidelijk. Want zo’n park, mag dan wel een publieke plaats zijn, als er niemand is, is er een wezen geen publiek, dus geen probleem. Maar met de nieuwe camera is er dus altijd iemand die kijkt, dus is er ook altijd een overtreding. Daarom zou het ook raadzaam zijn om het onding weg te bergen, want wat niet wordt gezien, bestaat simpelweg niet. Doe het voor de burgers, doe het voor de eenden, zodat we een vreedzame natie blijven waar huid en pluim elkaar vinden in wederzijds begrip en tederheid.
CM: Mijnheer Toupet, u beweert dat de eenden hinder ondervinden van de camera. Hoe is uw organisatie tot die vaststelling gekomen?
Toupet: Nadat we een succesvolle doorbraak hadden bereikt in onze strijd tegen seksueel misbruik van badeendjes, waren we op zoek naar een nieuw en zinvol doel. Tijdens een van onze vergaderingen, opperde een lid dat de nieuwe politiecamera in Park Peeters voor overlast zorgde. Gedurende drie maanden hebben we de parkbewoners geobserveerd, waaruit we concludeerden dat ze zich wel degelijk bekeken voelden. Een normale eend, die zich behaaglijk voelt, heeft geen scrupules. Maar na een week stelden we reeds de invloed vast op het paargedrag van bepaalde eenden. Sommigen deden niks of verschansten zich, terwijl anderen het net voor de camera gingen doen. Ondertussen zijn we ook begonnen met tests van de kwaliteit, massadichtheid en zuurgraad van hun sappen, al moet ik toegeven dat we nog wat nader onderzoek gaan doen, alvorens een conclusie te trekken.
CM: Vindt u dat het belang van de eenden opweegt tegen de veiligheid van de burger?
Toupet: Uiteraard! De schending van de eendelijke privacy is een feit, terwijl het onveiligheidgevoel louter subjectief is. Ik kan me namelijk niet van de indruk ontdoen dat de meeste hangjongeren vooral bedreven zijn in het doen alsof ze iets gaan doen. Ik heb zelfs al gezien dat sommigen demonstratief postvatten op een bankje voor de camera, enkel en alleen om de agenten aan het werk te houden. Onlangs was er zelfs een jongere die vlak voor de camera een hit van Tarkan ten beste gaf, al bleek het achteraf een misverstand en dacht hij dat Hadise elk moment uit de kiosk zou verschijnen om hem naar ‘X-Factor’ te sturen. Helaas verscheen er een agent uit het deurtje, want voor zij die het niet weten: 24 op 24 zit er een dienstdoener in de doos. Dat maakt het voor de eenden alleen maar beschamender. Er zijn er zelfs die niet meer durven wildplassen, wat mogelijk ook komt door de heersende vaagheid rond de juridische gevolgen hiervan. Want dat is ook wel een belangrijk pijnpunt, dat overtreders (al dan niet eendachtig) niet weten wat de gevolgen zijn van eventuele registratie.
Zelf hebben we ook wel eens een flesje gekraakt om de lange nachten door te komen, maar of dat nu valt onder de wet van ‘openbare dronkenschap’ is niet helemaal duidelijk. Want zo’n park, mag dan wel een publieke plaats zijn, als er niemand is, is er een wezen geen publiek, dus geen probleem. Maar met de nieuwe camera is er dus altijd iemand die kijkt, dus is er ook altijd een overtreding. Daarom zou het ook raadzaam zijn om het onding weg te bergen, want wat niet wordt gezien, bestaat simpelweg niet. Doe het voor de burgers, doe het voor de eenden, zodat we een vreedzame natie blijven waar huid en pluim elkaar vinden in wederzijds begrip en tederheid.
Foto: Stefaan H.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten