Literatuur

Canal Marginal is meer dan halfgare nonsens. Af en toe wordt er ook een poging tot serieuze literatuur ondernomen. Vandaag wordt het onderwerp ‘citroenen’ behandeld. De symboliek van dit thema zal de gemiddelde intellectueel allicht niet ontgaan, hoewel ‘t evengoed tomaten zouden kunnen zijn. Of een waterbed.

Citroenen

Fernandel Ketelbeer bevond zich ter hoogte van de openingszin, toen een onverwachte bijzin de druk op zijn schouders verhoogde. Hij spoedde zich naar de tweede zin&om vervolgens te struikelen over een wel heel bizar leesteken. Doch door niks werd hij geenszins onderbroken om zijn snode plannen ten uitvoer te brengen, afgezien van ginder en daar een paar losgeslagen woorden: verbalde spasmen als een metafoor zonder endeldarm. Nee, Fernandel zou die citroenen bemachtigen, no matter what, zelfs als hij alle taalgidsextremisten op zijn futhermocking motherfucker kreeg.

Hij rende de straat op, richting supermarkt, toen zijn weg versperd werd door de zijn ergste vijand: de almachtige alliteratie. De spanning steeg ten top, wat duidelijk te merken was aan enkele uitroeptekens, die sensationeel doch betekenisloos voorbijraasden:

! ! ! !! !!! !!!! !!!!!! !!!!!!!!!!

Onze held werd echter niet gehinderd door dit spervuur noch door het onwaarschijnlijk overweldigende obstakel op zich. Bijgevolg bereikte hij, kleerscheurloos en niet al te afgeleid door het vreemde woord dat zijn toestand moest omschrijven, zijn doel: de citroenen.

Doch toen hij deze daadwerkelijk ter hand nam, stierf hij aan een fatale twijfelaanval, toen een verwarrend gezegde hem langs achteren besloop: ‘je kan geen appelen met citroenen vergelijken’

“AAAAAAAAAAAAAARGHLLLLL*L*L*L*lll**ll***l****reutel****schzwschzs…. $^p;sd,gn^$$*.”

Toen hij uiteindelijk dood was raapten het misvormde vormexperiment en bijhorende vage woordspeling hem op. Ze stopten hem in een put, zo diep:

P
U
T
P
U
T
P
U
T
P

Zo diep dus.

Dieper dan die put wordt het niet.


EINDE

(van een baard die niet de jouwe is)