Volgende maand....

Volgende maand op Canal Marginal:

Meer wijsheid van de Bond!
Meer diepgang met Jan Langeman!
Nog hogere levitatie met een parabel van eigen kweek!

En een muzikaal retromoment...


Neem nu uw gratis abonnement en krijg een gratis abonnement cadeau.


Bekende mensen over Canal Marginal:

' I think when you spread the wealth around it's good for everybody', Barack Hussein Obama Zulu 2 (president van de VSA en ook wel een beetje van de rest van de wereld)

"Canal Marginal is de neerslag of het verslag van een geestelijk avontuur in een taal die eigen, levend en origineel is." W.F. Hermans (Nederlands schrijver)

' Omdat ik het tijd vond voor verandering, heb ik me onlangs een stijltang aangeschaft', Jean-Marie Pfaff (Jean-Marie Pfaff)

De Schrijver (2)

De schrijver zat op een stoel heel erg schrijver te wezen, net niet lijdend onder de slopende inspanning van deze (voltijdse) bezigheid.
‘ Net geen leed,’ wauwelde hij theatraal tegen zijn lampenkap.
Hij probeerde de pijn op te roepen, de brandstof voor zijn creatieve uitspattingen, zoals hij wel eens dacht. De lyriek die ontsproot aan zijn zeldzame vreugde deed hij doorgaans af als meligheid. Liever liet hij zich meesleuren in het cirkeldenken waaruit hij zijn stijlkenmerken meende te puren. Het was bagger, maar zoals een mens van zijn eigen winden houdt, zo ploeterde hij er gretig doorheen.

De schrijver keek de ooit oneindig lijkende kamer in, beseffend dat hij deze leegte vanuit elke hoek had beschreven. Dus stond hij op en keek door het raam. Maar ook het grijze buitenleven had hij een keer te veel gezien. Hij voelde zich op sterven na dood, wanhopig smachtend naar een stimulans. Koffie.


Toen hij de pot uit de houder haalde, scheurde zijn arm er af. Het hele zootje viel op de grond, kledderde en spatte.
‘ Ik ben melaats!’, riep hij. Eerst verheugd, dan geschrokken omdat het zijn goeie arm was. Die waarmee hij choco op boterhammen smeerde en letters typte.

In paniek belde hij naar dokter Heil, waarop die er alles weer aannaaide en een diagnose stelde: 'een ongelukkige speling van het moment'. Na zijn vertrek ging de schrijver aan zijn tafel zitten. Hij moest en zou de ervaring delen met de buitenwereld.

Of misschien ook niet.

Melig

Het meel was graan,
maar het graan is dood
en melerwijs
herrezen als brood.

De bakkersvrouw verdeelt zijn ziel,
met 't nieuw verworven snijmachien.
Het leed, vers gekneed,
nu gebakken en gesneed…

Brok natuur, minder puur
geometrisch op temperatuur.
Haast verminkt, wonde onguur,
maar ik plamuur
met confituur.

Want Parmahesp & co,
dat is me toch net iets te duur.

Canal Marginal bezit alle rechten op de complete Jan Langeman-catalogus. Om deze investering te laten renderen zal zijn werk geregeld gepubliceerd worden op de site.

Flard

‘ En hoe ken je mij?’, vroeg de door mij als Melchior Pepermans geïdentificeerde passant ongelovig.

‘ We hebben samen op school gezeten,’ stamelde ik.

Kon ik me zo hard vergissen? Ik was niet dronken, hooguit wat koortsig door de ongelukkige combinatie van vier pinten, iets te zoute tomatensoep en een Baileys.

‘ Sorry, maar ik herken je echt niet.’

‘ Dat kan,’ zei ik, ‘ Ik was een eerder onopvallend type. Zo onopvallend dat het weer opvallend was, dacht ik soms, al heb ik me hier en daar blijkbaar vergist. Misschien had ik het toen eens moeten navragen, maar ik was niet echt in voor sociaal verkeer.’

Ik zag Melchior de barman zoeken en vroeg me af of ik echt niet dronken was.

‘ Ik had weinig binding met mijn leeftijdsgenoten,’ besloot ik te vervolgen, ‘ Ik had altijd het gevoel dat ik ze een paar stappen voor was, dat ze gewoon bleven steken. Ik voelde me nooit echt superieur, maar vond hun onwetendheid toch zielig. Daarom hield ik afstand, denk ik.’

‘ Dat is wel jammer,’ zei Melchior en dan tegen de barman: ‘ Negen Vodka Red Bull’s, alsjeblieft. En geef hem ook maar iets.’

Bond zonder hoop

Elk nieuw jaar
wordt oud.

'Bond zonder Hoop' is een vereniging zonder winstoogmerk die een volwaardig alternatief wil bieden voor een andere Bond die wij niet bij naam wensen te noemen.