Parabel

Er was eens een Smurf die de letter ‘m’ niet kon uitspreken en in de plaats iets voortbracht wat op een ‘k’ geleek. Skurf, dus. Bij geboorte werd deze Smurf Spraakgebreksmurf genoemd, omdat het woord skurf niet erkend werd door De Dikke Van Smurf. Daar wou men op een zeker moment echter verandering inbrengen, gezien niemand wist waarover Spraakgebreksmurf het had als hij zei ‘de skurfin wel eens te willen skurfen’ of ‘ dat hij dringend koest gaan skurfen.’ De Smurfunie der Smurfen ging samen zitten en dacht na over een mogelijke betekenis voor deze nieuwe term die bij voorkeur een inhoud zou behelzen die nog niet bestond in Smurfenland.
‘ Wat denk je van volgende betekenis,’ zei Gevatte Smurf, ‘ Skurf: uitspraak van het woord smurf door Smurfen die de m verkeerdelijk als een k smurfen.’
‘ Dat houdt te veel steek,’ antwoordde Kritisch Doen Om Kritisch Te Doen Doende Smurf,‘ Wat dacht je van… Skurf: in brand smurfen voor het plezier. Een vlot bekkende betekenis en bovendien geheel onbekend in ons prachtige dorp waar men vuur enkel voor praktische doeleinden gebruikt.’
‘ Goed idee,’ mompelden de leden van de Smurfunie der Smurfen, waarna het woord skurf en zijn betekenis officieel werd gemaakt.

Drie dagen later werd het dorp volledig plat geskurft.
Blussmurf was nog niet geboren.