BRUSSEL/ZELE – In volle regeringscrisis heeft Yves Leterme zijn volgelingen en tegenstanders verzocht om de wapens tijdelijk neer te leggen. Dit om een prangend probleem aan de kaak te stellen na een tragisch incident in het Zeelse jeugdhuis Juvenes. Toen Bolwiek Beirens zijn zestiende verjaardag wou vieren met een allereerste pakje sigaretten, liep een en ander fout. Hij staat, of ligt ons tenminste, te woord vanuit het St.-Blasius Ziekenhuis in Dendermonde.
Bolwiek Beirens: Ik was net zestien geworden en zou dus voor de eerste keer in mijn leven bier drinken en sigaretten roken. Ik ben een zeer respectabele jongen, iemand die het belangrijk vindt de wet tot op de letter na te leven. Zo was ik ook van plan om op mijn achttiende mee te spelen in een pornofilm, al zal ik dit na het incident misschien wat uitstellen.
CM: Vertel…
Bolwiek: Wel, iemand van de tappers had me een zogeheten agecoin meegegeven. Omdat ik heel graag zaken eet die bronskleurig zijn, zoals bepaalde vogelsoorten en Ferrero Rochers, besloot ik de coin in mijn mond te stoppen. Een begrijpbare daad, vind ik zelf. Ik had simpelweg niet de levenservaring om te beseffen dat de slechte ideeën die door alcohol goed gaan lijken dat niet noodzakelijk zijn. Jammer dat ik dit lesje op zulke harde wijze moest leren. Gelukkig kon ik ademen door het kleine gaatje in het midden, zodat ik in leven bleef tot de ambulanciers toekwamen die een gat in mijn strot boorden.
CM: Hoe loopt het herstel?
Bolwiek: Zeer goed, ook al omdat het contact met mijn vader, een eerzuchtige militair met een hangzakcomplex, langzaam begint te verbeteren. Hij beseft dat deze ‘uitspatting’ een product is van zijn strenge opvoeding en de oogkleppen die me jarenlang zijn omgegord.
Het verhaal raakte in het parlement, waarop onze premier besloot de huidige onderhandelingen opzij te schuiven voor deze prangende kwestie. Gezien de man zelve ons niet te woord kon staan, gingen we ten rade bij zijn woordvoerder Jordy Tak.
CM: Mijnheer Tak, er zijn drastische maatregelen genomen om te voorkomen dat in de toekomst nog agecoins worden opgegeten door onwetende jongeren… Welke precies?
Tak: Aanvankelijk dachten we aan een waarschuwing, zoals we die ook op pakjes sigaretten plaatsen. De ultieme versie luidde: ‘ Het inslikken van age coins kan verstikking, blijvende strotschade en uitgesproken bronssmaak veroorzaken en is bijgevolg af te raden voor mensen die sterfelijk zijn en/of geen brons lusten’. Een zeer allesomvattende omschrijving vonden we zelf. Maar toen volgde de discussie over de te hanteren taal. Het was een bittere strijd die meermaals ontaardde in rapbattles en bitch fights. Uiteindelijk besloten we het er in beide landstalen op te zetten en ook nog eens in het Engels, Arabisch en Zweeds, voor eventuele toeristen. Oh ja, voor ik het zou vergeten: ook in het Duits, want we hebben hier drie landstalen, nietwaar? Helaas bleek dat niet allemaal op dat bronzen schijfje te kunnen, dus schakelden we over naar een volgende denkpiste, zijnde eetbare coins.
CM: Vertel…
Bolwiek: Wel, iemand van de tappers had me een zogeheten agecoin meegegeven. Omdat ik heel graag zaken eet die bronskleurig zijn, zoals bepaalde vogelsoorten en Ferrero Rochers, besloot ik de coin in mijn mond te stoppen. Een begrijpbare daad, vind ik zelf. Ik had simpelweg niet de levenservaring om te beseffen dat de slechte ideeën die door alcohol goed gaan lijken dat niet noodzakelijk zijn. Jammer dat ik dit lesje op zulke harde wijze moest leren. Gelukkig kon ik ademen door het kleine gaatje in het midden, zodat ik in leven bleef tot de ambulanciers toekwamen die een gat in mijn strot boorden.
CM: Hoe loopt het herstel?
Bolwiek: Zeer goed, ook al omdat het contact met mijn vader, een eerzuchtige militair met een hangzakcomplex, langzaam begint te verbeteren. Hij beseft dat deze ‘uitspatting’ een product is van zijn strenge opvoeding en de oogkleppen die me jarenlang zijn omgegord.
Het verhaal raakte in het parlement, waarop onze premier besloot de huidige onderhandelingen opzij te schuiven voor deze prangende kwestie. Gezien de man zelve ons niet te woord kon staan, gingen we ten rade bij zijn woordvoerder Jordy Tak.
CM: Mijnheer Tak, er zijn drastische maatregelen genomen om te voorkomen dat in de toekomst nog agecoins worden opgegeten door onwetende jongeren… Welke precies?
Tak: Aanvankelijk dachten we aan een waarschuwing, zoals we die ook op pakjes sigaretten plaatsen. De ultieme versie luidde: ‘ Het inslikken van age coins kan verstikking, blijvende strotschade en uitgesproken bronssmaak veroorzaken en is bijgevolg af te raden voor mensen die sterfelijk zijn en/of geen brons lusten’. Een zeer allesomvattende omschrijving vonden we zelf. Maar toen volgde de discussie over de te hanteren taal. Het was een bittere strijd die meermaals ontaardde in rapbattles en bitch fights. Uiteindelijk besloten we het er in beide landstalen op te zetten en ook nog eens in het Engels, Arabisch en Zweeds, voor eventuele toeristen. Oh ja, voor ik het zou vergeten: ook in het Duits, want we hebben hier drie landstalen, nietwaar? Helaas bleek dat niet allemaal op dat bronzen schijfje te kunnen, dus schakelden we over naar een volgende denkpiste, zijnde eetbare coins.
We deden verschillende proefjes, sommige helaas met dodelijke slachtoffers tot gevolg… (herpakt zich snel) Uiteraard geen mensen, maar konijnen, ratten en paarden. Anyway, we slaagden er maar niet in om iets te ontwerpen dat eetbaar was én vlot in de gleuf paste. Toen ook het ultieme concept, een pizzacoin, ontaardde in een machine die hopeloos verstopt raakte met bolognaise en iets te veel kaas, besloten we alweder een ander spoor te volgen. Ik moet toegeven dat ik niet meer weet wat precies, want mijn aandacht was tegen die tijd al lang verslapt. Net zoals die van de regering, het koningshuis en het Belgische volk. Daarom besloten we, euh… Een drastische maatregel te nemen, agecoins gegeten, euh geheten. Deze coins zijn van brons en bijgevolg oneetbaar. U ziet het, we leveren geen half werk!
Alweer een probleem dat van de politieke agenda is verdwenen. Vermoedelijk tot het weer actueel wordt… Een beetje zoals de bende van Nijvel, de legalisering van cannabis of het pijnloos castreren van prijsduiven, maar dan klein, rond en in het brons. Nu is het weer tijd voor de nieuwe orde van de dag, zijnde de splitsing van B-H-V en het kapsel van prins Laurent. Tot de volgende keer!
Alweer een probleem dat van de politieke agenda is verdwenen. Vermoedelijk tot het weer actueel wordt… Een beetje zoals de bende van Nijvel, de legalisering van cannabis of het pijnloos castreren van prijsduiven, maar dan klein, rond en in het brons. Nu is het weer tijd voor de nieuwe orde van de dag, zijnde de splitsing van B-H-V en het kapsel van prins Laurent. Tot de volgende keer!
Foto: Stefaan H.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten