Dit programma wordt u aangeboden door Smoothrub Tettencrème: de crème die iedereen koopt, maar niemand weet te gebruiken. Doek; lichtjes, toeters, bellen, een showtrap uit Walter Capiau’s natste dromen, Matroesjka’s op het podium… In vijf containers naar Vilvoorde verscheept, Peter Van Den Begin aan het roer, de kantoren binnengeloodst, even bukken en recht naar het sterrendom, de trap af, richting Antwerpse goot. Maar dat is voor na de show. Nu: lachen! Blinkende billen en sosiesen. Koentje! Daar is Koentje! (gil, gil, hormonale kettingreactie treft binnenland) En Bart: Dag dames en heren! Net nog een chronische ziekte opgelopen, tijdens de screentest backstage en een robbertje gevochten met die egotrippers van de andere kanalen, maar hier zijn we dan, voor het goede doel. Is het niet erg!? Is het niet gruwelijk!? Blij dat het pas op tweede kerstdag gebeurde, anders had ik die zevengangen menu niet meer binnen gekregen. (Blijven lachen, stelletje hoeren) Camera 3!
Ok, tot zover de vleesparade… Tijd voor relevantie. Hier zijn enkele specialisten: dokter Zwabberstok en Fientje, die drie weken geleden haar niet onopgemerkte debuut maakte in P-magazine. Jullie hebben de beelden gezien op televisie, wat ging er door jullie heen? De dokter: ontzag voor moeder natuur, God en de hogere kracht die ik voor het gemak Smoothrub Tettencrème zal noemen. (slik, slik, ze slikken het!). Als die moslimextremisten denken dat Allah de ongelovigen dood wil, waarom bellen ze hem dan niet even op, in plaats van zichzelf altijd moe te maken. Hij hoeft maar met zijn vingers te knippen en boem!
Ondertussen is ook Theo Loog (bekend van zijn religieuze columns op dozen hondenvoer) er bij komen zitten. “ Dit is de zondvloed: the sequel. Een ramp van bibliologimatische proportie, die zélfs ons zou kunnen treffen.” Hola… Niet te moeilijk. Niet te grof. We kunnen niet knippen, dit is live. Vlug! Natalia. Waar zit dat hespenfabriek? Voor de gelegenheid sober gekleed, halfnaakt zoals al die arme stumperds, wiens klerenkast is weggespoeld met de nietsontziende golven. De gemoederen worden gesust. De stress ebt weg.
Camera 1. Hier is Ruben Van Der Stappen! Ruben is onderdirecteur van ‘Smoothrub Inc’. Vertel eens, Ruben, vriend, makker, strijdgenoot, wat jullie hebben gedaan met het bedrijf? Wel, Koen, Bart, kijkers, we hebben fluoriscerende badmutsen verkocht voor het goede doel. Leuk aan deze badmutsen is, dat ze licht geven in het donker. Dit sluit ook aan bij het thema van de verkeersveiligheid, dat we als bedrijf willen ondersteunen. ’t Zal je maar overkomen dat je in de Schelde aan het zwemmen bent en plots wordt gegrepen door een zeilboot of een ander vaartuig. Ik wil bij deze dan ook nogmaals ons engagement als firma benadrukken… Met ‘Smoothrub Inc.’ ben je altijd goed gemutst! (knipoog, knipoog, hallo?) Lachband op audio-kanaal! Lachband op audio-kanaal! Sneller sukkels! Stelletje jobstudenten!
Dank je, Ruben!
Smoothrub Tettencrème: de crème die iedereen koopt, maar niemand weet te gebruiken.
En hier zijn we dan weer… Hopelijk heeft u zich even kunnen ontspannen, tijdens de reclame, want er wachten u nog twee goed gevulde uren vol keiharde feiten, controversiële opinies, schokkende beelden, spetterende optredens en iets met halfblote wijven en dikke cheques. Maar eerst… Het verhaal van Marc, die met zijn familie in het getroffen gebied verbleef. Gelukkig was hij op het moment van de feiten, net een uitstapje per helikopter aan het maken. Tja, Bart, ik wist niet wat me overkwam. Ik dacht: ‘waar moeten we in Godsnaam landen? Straks wordt het hotelbuffet opgedoekt!’ Dus ik belde naar Thomas Cook, maar daar zei men…
KRRRRRRRRRRR…. Wat gebeurt er? Wat doet die olifant hier?! Die hoorde te wachten tot de finale… Nee, Bessy, rustig jongen! Terug aan de ketting! Terug of vanavond geen pindanootjes! Bessy! Niet het publiek, Bessy! Neeeee, niet die mensen van de bejaardenbond!
Bessy walst door het publiek. Botten kraken. Lichamen scheuren. Gegil. Hysterie. Machteloosheid. Olifantenexpert Heinrich probeert het dier onder controle te krijgen, maar het heeft genoeg van de gevangenschap. Het wil vrij zijn, zoals die orka uit die hypocriete film. De tribune kraakt, kraakt verder en begeeft het. Tweehonderd zesendertig levende decorstukken, vermorzeld onder het puin, onder elkanders kermende lichamen, onder de ruwe stampers van het logge, nerveuze beest. Waar is de uitgang? Bessy denkt na en keert terug richting podium, de massa verder knedend. Koen en Bart worden in veiligheid gebracht. Marc gaat ten onder. Ach ja, uiteindelijk was hij ook maar een Marc. Bloed op de showbiztrap. Een Matroesjka wordt opgepeuzeld, gefolterd door tandenloosheid tot de door er op volgt. Cut! Cut! Off the air! Off the fucking air, motherfuckers! Juul! Juul! Juuuuul, godverdomme!
Even geduld. We komen zo terug.
Camera 1. Hier is Ruben Van Der Stappen! Ruben is onderdirecteur van ‘Smoothrub Inc’. Vertel eens, Ruben, vriend, makker, strijdgenoot, wat jullie hebben gedaan met het bedrijf? Wel, Koen, Bart, kijkers, we hebben fluoriscerende badmutsen verkocht voor het goede doel. Leuk aan deze badmutsen is, dat ze licht geven in het donker. Dit sluit ook aan bij het thema van de verkeersveiligheid, dat we als bedrijf willen ondersteunen. ’t Zal je maar overkomen dat je in de Schelde aan het zwemmen bent en plots wordt gegrepen door een zeilboot of een ander vaartuig. Ik wil bij deze dan ook nogmaals ons engagement als firma benadrukken… Met ‘Smoothrub Inc.’ ben je altijd goed gemutst! (knipoog, knipoog, hallo?) Lachband op audio-kanaal! Lachband op audio-kanaal! Sneller sukkels! Stelletje jobstudenten!
Dank je, Ruben!
Smoothrub Tettencrème: de crème die iedereen koopt, maar niemand weet te gebruiken.
En hier zijn we dan weer… Hopelijk heeft u zich even kunnen ontspannen, tijdens de reclame, want er wachten u nog twee goed gevulde uren vol keiharde feiten, controversiële opinies, schokkende beelden, spetterende optredens en iets met halfblote wijven en dikke cheques. Maar eerst… Het verhaal van Marc, die met zijn familie in het getroffen gebied verbleef. Gelukkig was hij op het moment van de feiten, net een uitstapje per helikopter aan het maken. Tja, Bart, ik wist niet wat me overkwam. Ik dacht: ‘waar moeten we in Godsnaam landen? Straks wordt het hotelbuffet opgedoekt!’ Dus ik belde naar Thomas Cook, maar daar zei men…
KRRRRRRRRRRR…. Wat gebeurt er? Wat doet die olifant hier?! Die hoorde te wachten tot de finale… Nee, Bessy, rustig jongen! Terug aan de ketting! Terug of vanavond geen pindanootjes! Bessy! Niet het publiek, Bessy! Neeeee, niet die mensen van de bejaardenbond!
Bessy walst door het publiek. Botten kraken. Lichamen scheuren. Gegil. Hysterie. Machteloosheid. Olifantenexpert Heinrich probeert het dier onder controle te krijgen, maar het heeft genoeg van de gevangenschap. Het wil vrij zijn, zoals die orka uit die hypocriete film. De tribune kraakt, kraakt verder en begeeft het. Tweehonderd zesendertig levende decorstukken, vermorzeld onder het puin, onder elkanders kermende lichamen, onder de ruwe stampers van het logge, nerveuze beest. Waar is de uitgang? Bessy denkt na en keert terug richting podium, de massa verder knedend. Koen en Bart worden in veiligheid gebracht. Marc gaat ten onder. Ach ja, uiteindelijk was hij ook maar een Marc. Bloed op de showbiztrap. Een Matroesjka wordt opgepeuzeld, gefolterd door tandenloosheid tot de door er op volgt. Cut! Cut! Off the air! Off the fucking air, motherfuckers! Juul! Juul! Juuuuul, godverdomme!
Even geduld. We komen zo terug.
(Onweerstaanbare consumptiedrang… Moet naar nachtwinkel… Smooth-rub Tet-ten-crème)
Deze tekst werd indertijd geschreven ter gelegenheid van het Tsunami-benefiet en bevat los van het feit dat ie een klein beetje gedateerd is, een productie-assistent die Juul heet. Vandaar deze publicatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten