Het was een bewogen maand. Zaken bleven tot vervelens toe vallen en crashen tot één of andere malloot besloot om de routine te doorbreken. De malloot in kwestie, Kim De Gelder geheten, valt overigens perfect te vergelijken met Bert Anciaux: een loser die plompweg even goedkope als verwoestende meningen strooit, een beetje zoals nazi's die willekeurig keppeltjesdragers mollen of hardnekkige Carapilsdrinkers die bij wijze van afwisseling drie kilo ongevraagd reclameblaadsel in je brievenbus proppen. Je weet wel, van die schrale gasten in een wit busje zoals Dutroux of Sardonis.
Ja, een wereld zonder vergelijkingen zou zijn als een Fritzl zonder wenkbrauwen: kaal en karakterloos. Laten we de traditie dus vooral in stand houden. Peper en zout in overvloed, zelfs al verprutst het de pot.
Volgende week lassen we trouwens even een stop in. Dan zit uw literaire voorbeeld in Berlijn, waar hij inspiratie zal opdoen ten bate van de marginaliteit. U hoort nog van ons!
uw held,
Ja, een wereld zonder vergelijkingen zou zijn als een Fritzl zonder wenkbrauwen: kaal en karakterloos. Laten we de traditie dus vooral in stand houden. Peper en zout in overvloed, zelfs al verprutst het de pot.
Volgende week lassen we trouwens even een stop in. Dan zit uw literaire voorbeeld in Berlijn, waar hij inspiratie zal opdoen ten bate van de marginaliteit. U hoort nog van ons!
uw held,
Filip
2 opmerkingen:
Daarbij dient natuurlijk wel opgemerkt te worden dat Bert Anciaux niet echt gezegd heeft wat de media er weer van gemaakt heeft. Bovendien heeft hij gelijk. Dat is ook de allereerste keer in mijn leven dat ik akkoord ga met die mens ;-).
U heeft hier en daar een punt, onder andere na de eerste zin. Voor alle duidelijkheid: het is niet mijn bedoeling om politiek te bedrijven. Daar doe ik niet aan. En ook niet aan Jean-Marie De Decker.
Nee, serieus... Het leek gewoon leuk er iets mee te doen en Bert Anciaux is nu eenmaal een dankbaar slachtoffer. De stakker!
Een reactie posten